Şia’nın sahabe r.a hakkındaki inancı | الصحابة عند الشيعة

BİSMİLLAHİR RAHMANİR RAHİM
HAMD OLSUN ALEMLERİN RABBİNE
VE SELAM OLSUN MEVLAMIZ MUHAMMEDE VE TERTEMİZ EHLİ BEYTİNE

bilindiği gibi nasibilerin Şia aleyhindeki iftira çalışmalarının bir bölümü sahabe konusu üzerinedir. Hemen hemen her nasibi konuşmaya başladığda Şia’nın sahabeyi tekfir ettiğini, Şia inancının tüm sahabelerin kafir olduğu yönünde olduğunu söylemektedir. Bu artık öyle bir seviyeye ulaşmıştır ki, sünni halkın avam kesimi ve hatta bazı alimleri bile bunu söylemektedirler. Elbette bunların tümü yalan ve asılsızdır. Biz Şia’nın sahabe hakkındaki inancını ve bu konuda Şia’ya isnad edilen yalanları cevaplamak için bir çalışma yaptık. Bu çalışmamızda inşaAllah öncelikle Şia’nın genel olarak sahabe hakkındaki inancını, daha sonra ise Şia kaynaklarından sahabelerin her birisi hakkında hadisler ve Şia ulemasının onlar hakkındaki beyanlarını aktaracağız. Allah’a tevekkül ediyor ve yanlızca Ondan yardım diliyoruz.

resimde gördüğünüz Şii ve Sünnilerin güvenilirliği hususunda ittifak ettikleri Sikatul İslam (İslam’ın güvenci) Şeyh Kuleyni r.a’ın “el-Kafi” kitabıdır, işaretlediğim yerde şu ifadeler var:

عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن الحسن بن محبوب، عن عبدالله بن سنان، عن معروف بن خربوذ، عن أبي جعفر (عليه السلام) قال: صلى أمير المؤمنين (عليه السلام) بالناس الصبح بالعراق، فلما انصرف وعظهم فبكى وأبكاهم من خوف الله، ثم قال: أما والله لقد عهدت أقواما على عهد خليلي رسول الله  (صلى الله عليه وآله) وإنهم ليصبحون ويمسون شعثا غبرا خمصا، بين أعينهم كركب المعزى، يبيتون لربهم سجدا وقياما يراوحون بين أقدامهم وجباهم، يناجون ربهم ويسألونه فكاك رقابهم من النار، والله لقدرأيتهم مع هذا وهم خائفون، مشفقون
ashabımızdan bir gurubu bana Ahmed b. Muhammed b. Halid’den, o Hasan b. Mahbub’dan, o Abdullah b. Sinan’dan, o da Maruf b. Harrebuz’dan, o Ebu Cafer (imam Bakır a.s)‘dan dedi ki: bir gün Müminlerin Emiri (imam Ali a.s) Irak’ta halka sabah namazı kıldırdı. sonra ağladı ve onları da Allah korkusundan ağlattı, daha sonra şöyle dedi: “Allah’a yemin ederim ki, halilim Rasulullah s.a.a zamanında bazı topluluklarla yaşadım ki, bunlar sabah akşam permujde dolaşırlardı, üzerleri toz toprak olurdu ve aç dolaşırlardı. gözleri keçi dizi gibi açıklıktan öne fırlamıştı. Gecelerini Rablerine secde ederek, kıyamda durarak geçirirlerdi. Ayaklarını büküp secdeye kapanarak bedenlerini dinlendirirlerdi. Rablerine yakarır, kendilerini ateşten kurtarmak için dua ederlerdi. Allah’a yemin ederim ki, buna rağmen onların akıbetlerinden korktuklarını, derin bir endişe duyduklarını görürdüm.”

Kuleyni r.a, “el-Kafi”, 2/143, hadis 21

hadisin tüm ravileri sika (güvenilir) ve isnadı muttasıldır. Allame II Meclisi r.a “el-Kafi” şerhi olan “Miratul Ukul”da hadis hakkında diyor ki:

الحديث الحادي و العشرون: صحيح
21-ci hadis: sahih

II Meclisi r.a, “Miratul Ukul”, 9/248

sahabe hakkındaki bu beyanlar sadece imam Ali a.s has değildir, diğer imamlarımız a.s da sahabelerin üstünlüklerini, faziletlerini anlatmış, dile getirmişlerdir. Şia’nın gururlarından olan Şeyh Saduk r.a ise sahabe ve onların fazileti hakkında imam Cafer Sadık a.s’dan şöyle rivayet etmektedir:

حدثنا أحمد بن زياد بن جعفر الهمداني رضي الله عنه قال: حدثنا علي ابن إبراهيم بن هاشم، عن أبيه، عن محمد بن أبي عمير، عن هشام بن سالم، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: كان أصحاب رسول الله صلى الله عليه وآله اثني عشر ألفا ثمانية آلاف من المدينة، و ألفان من مكة، وألفان من الطلقاء، ولم ير فيهم قدري ولا مرجي ولا حروري ولا معتزلي، ولا صحاب رأي، كانوا يبكون الليل والنهار ويقولون: اقبض أرواحنا من قبل أن نأكل خبز الخمير
bana Ahmed b. Ziyad b. Cafer el-Hemedani r.a anlattı, dedi ki: Ali b. İbrahim bana babasından, o Muhammed b. Ebu Umeyr’den, o Hişam b. Salim’den, o da Ebu Abdullah (imam Cafer es-Sadık a.s)‘dan anlattı, dedi ki: “Rasulullah s.a.a’in ashabı on iki bin kişidir, sekiz bini Medine’den, iki bini Mekke’den ve iki bini diğer insanlardan. ve onlar Kaderi, Mürci, Haruri (harici), Mutezili ve ashabı rey (kıyas taraftarların)’dan değillerdi, gece ve gündüz ağlar ve “mayalı ekmeği yemeden önce ruhlarımızı al” derlerdi.”

Şeyh Saduk r.a, “Hisal”, sayfa 639-640

bu hadisin de önceki hadis gibi tüm ravileri güvenilir ve isnadı muttasıldır, Şeyh Ali eş-Şehrudi r.a hadisi “Müstedreki Sefinetul Bihar” adlı kitabında rivayet ederken diyor ki:

في الصحيح
Sahihtir

Şeyh Ali eş-Şehrudi r.a, “Müstedreki Sefinetul Bihar”, 6/173

imam Rıza a.s’da Abbasi kralı Memun’a yazdığı mektubunda Rasulullah s.a.a’in ashabının yüceliğini dile getirmiş ve oları sevmenin vacib olduğunu bildirmiştir ki, bu hadisi Şeyh Saduk r.a rivayet etmiştir.

resimde gördüğünüz Şeyh Saduk r.a’ın “Uyunu ahbar er-Rıza a.s” adlı kitabıdır, işaretlediğim yerde şu ifadeler var:

حدثنا عبد الواحد بن محمد بن عبدوس النيسابوري العطار رضي الله عنه بنيسابور في شعبان سنة اثنتين و خمسين و ثلاثمائة قال حدثنا علي بن محمد بن قتيبة النيسابوري عن الفضل بن شاذان قال
والولاية لأمير المؤمنين (عليه السلام) ،والذين مضوا على منهاج نبيهم (صلى الله عليه و آله و سلم) ،ولم يغيروا ولم يبدلوا. مثل سلمان الفارسي، وأبي ذر الغفاري، والمقداد بن الأسود، وعمار بن ياسر، وحذيفة اليماني، وأبي الهيثم بن التيهان، وسهل بن حنيف، وعبادة بن الصامت، وأبي أيوب الأنصاري، وخزيمة بن ثابت ذي الشهادتين، وأبي سعيد الخدري، وأمثالهم (رضي الله عنهم، ورحمة الله عليهم)، والولاية لأتباعهم وأشياعهم، والمهتدين بهداهم، والسالكين منهاجهم رضوان الله عليهم
bana Abdulvahid b. Muhammed en-Nişaburi el-Attar r.a anlattı, dedi ki: bana Ali b. Muhammed b. Kuteybe en-Nişaburi anlattı, dedi ki: Fazl b. Şazan dedi ki: (imam Rıza a.s Memun’a yazdığı mektubunda dedi ki): “Müminlerin Emiri (imam Ali a.s)‘ı ve Nebi s.a.a’in sünnetine uyarak onu (sünneti) değiştirip tahrif etmeden ona amel eden Selman-ı Farisi, Ebuzer-i Gifari, Mikdad b. Esved, Ammar b. Yasir, Huzeyfe Yemani, Ebu Heysem b. Teyyihan, Sehl b. Huneyf, Ubade b. Samit, Ebu Eyyub el-Ensarî, Züşşehadeteyn Huzeyme b. Sabit, Ebu Said el-Hudri (Allah’ın rahmeti onlara olsun ve Allah onlardan razı olsun) gibi kişileri sevmek vaciptir. Aynı şekilde onları takip eden, onların taraftarlığını yapan, onlar vesilesiyle hidayete kavuşan ve onların gittikleri yolu gidenleri (Allah onlardan razı olsun) sevmek vaciptir.”

Şeyh Saduk r.a, “Uyunu Ahbarir Rıza a.s”, 2/126, bab 35, hadis 1

bu hadisin de senedindeki tüm raviler sika (güvenilir), methedilmiş ve isnadı muttasıldır. Seyyid Humeyni r.a bu hadis hakkında diyor ki:

وهو طريق حسن بل صحيح
ve bu tarik hasen hatta sahih’dir.

Seyyid Humeyni, “Mekasib el-Muharramah”, 2/55

Allah c.c bizi bu sadık, Rabbini, peygamberini ve imamını tanıyan, Kitabı Şerif ve Sünneti Nebevi s.a.a’e bağlı olan sahabeler r.a ile haşretsin.